Strąkowiec chiński (Callosobruchus chinensis) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych, znany jako szkodnik przechowywanych zbiorów wielu roślin strączkowych. Po angielsku nazywa się go adzuki bean weevil, choć nie należy do ryjkowcowatych zwanych po angielsku weevil. Stylem życia i siedliskiem przypomina Callosobruchus maculatus, z którym często jest mylony. Chrząszcz ten jest popularnym szkodnikiem wielu różnych gatunków magazynowanych roślin strączkowych, rozpowszechnionym w rejonach zwrotnikowych i podzwrotnikowych. C. chinensis należy do gatunków powodujących największe szkody w przemyśle roślin strączkowych z powodu swej skierowanej ogólnie ku roślinom strączkowym diety i szerokiemu zasięgowi występowania.
Pierwszy odnotowano go i opisano w Chinach w 1758, nadano mu też wtedy nazwę naukową.
Siedlisko i rozmieszczenie geograficzne:
C. chinensis to gatunek kosmopolityczny, spotykany w wielu krajach z powodu komercyjnego eksportu bobowatych. Jego naturalny zasięg występowania obejmuje tropikalną i subtropikalną Azję, populacja rozrosła się znacznie dzięki rozpowszechnieniu roślin strączkowych i ich uprawie przez człowieka. Zarówno imagines, jak i larwy żywią się nimi. Do częstych żywicieli tego chrząszcza należą fasola złota, soczewica jadalna, wspięga wężowata, nikla indyjska, ciecierzyca pospolita i inne gatunki, owad żyje na wielu gatunków roślin strączkowych. Szczyt składania jaj i atakowania roślin przypada na lipiec-sierpień.